Jak piszą inni, pseudopsychologiczny bełkot. Ciężkie to jest "Patrz i idź", a na to to się ciężko patrzy tak od 15 minuty. Co do fabuły, to od tej 15 minuty można by monetą rzucać co się ma zdażyć dalej. Wyszło by to dokładnie tak samo jak iść za scenariuszem, zupełnie bez znaczenia. W pewnym momencie jedna z głównych postaci mówi (cytując, nie pamiętam dokładnie), że : "Zła sztuka jest ważniejsza od tej dobrej, bo jest dokumentacją ludzkich porażek", czy jakoś tak. Może reżyser chciał nas wszystkich i aktorów (skąd inąd świetnych) strollować i celowo stworzył dokumentację swojej porażki...